DESIGN PROJECT
Design project
Vanaf de dag waarop ik kon praten en dus verhalen kon vertellen, ben ik gefascineerd door mensen en hun diepere onderliggende lagen: hun persoonlijke verhaal. De minor Design for Social Change die ik gevolgd heb van september 2019 tot februari 2020 heeft deze fascinatie versterkt en heeft me geholpen erachter te komen wat mij drijft: mensen. Ik krijg energie van interventies die draaien rondom mensen. Geïnspireerd raken door de verhalen en daar prints en tekeningen mee maken is mijn passie. Met mijn werk stel ik mensen op hun gemak en dit sluit naadloos aan bij wie ik als persoon ben: ik zorg graag voor de mensen om mij heen en een luisterend oor bieden aan wie het nodig heeft is onderdeel van wie ik ben. Keerzijde daarvan is dat het me vaak niet lukt mezelf af te sluiten wanneer ik dat nodig heb. Ook heb ik niet geleerd om mijn eigen plek in te nemen of zelf in te richten. Door in mijn onderzoek verhalen van mensen over hun eigen plek uit te vragen, ben ik erachter gekomen dat mijn afstudeerproject ook een eigen zoektocht is. Ik kwam erachter dat ik zelf zelden rust kan vinden terwijl ik hier van kleins af aan naar op zoek ben. Opgegroeid, als jongste, in een groot gezin waren er altijd mensen, geluiden en prikkels in huis. Dus ging ik op zoek naar knusse plekjes en creeerde onder meer mijn eigen slaapplek in een doos.
Zo heb ik voor het Design project 2 koepels gemaakt. Deze koepels vertellen de intieme verhalen van twéé dierbare vrienden. Het is een persoonlijke zoektocht om mijn eigen plek te vinden, een zoektocht om alleen te kunnen zijn. Deze koepels bieden een plek om (weer) te leren met jezelf te zijn.
De bezoekers kunnen de connectie aangaan met zichzelf en de binnenkant.
Ik bereik dit gevoel van die rust opzoeken in de koepels door een sfeer te maken binnenin. Voor de eerste koepel, geïnspireerd op Caithlin heb ik een print gemaakt met 3 lagen stof. De eerste 2 lagen vormen sensuele abstracte vormen, soort vlekken, en de derde laag is een rode doorzichtige stof waar een print op geschilderd is met de hand. Deze print staat voor het verhaal van Caithlin met haar dildo en haar romantische boeken. Hierbij creëert ze zelf altijd een rode sfeer in haar kamer, dat is haar eigen veilige plek.
De tweede koepel gaat over Laura en haar familiebanden. Haar moeder is ziek geworden een aantal jaar geleden. Zij heeft toen een stekje geplant, dit stekje is een metafoor voor het in leven willen houden van haar moeder. Ik moest aan de hand van haar verhaal gelijk denken aan groeien en leven, maar ook geworteld zijn met je familie. Ik ben begonnen met illustraties tekenen na ons gesprek, hier kwamen verfijnde gevoelige beelden uit. Deze gevoeligheid heb ik doorgezet ik materiaal, door de illustratie in stof te borduren.
De koepels laten binnenin deze verhalen zien, die misschien wel lijken op jouw eigen verhaal. Ik hoop dat je een connectie voelt met een van de koepels. Je kan in wereld van Caithlin en Laura stappen.
Veranderd na Design project
Ik ben erachter dat door in gesprek te gaan met mijn peergroep en gesprekspartner, Melanie Bosboom, dat de essentie van mijn werk meer gaat om verhalen delen en naar iemand anders zijn verhaal luisteren. Dan het eerdere idee over eigen veilige plek, dat klopte ook niet helemaal, omdat het niet jouw plek is. Maar die van iemand anders.
Zo ben ik met het idee dat je je open mag stellen voor andere en hun verhalen verder gegaan in Platform. Hier meer in mijn artist statement en reflectie.